Sometimes it feels like Bob Dylan says: "I practice a faith that's long been abandoned, ain't no altars on this long and lonesome road"

Translate this website

Visitors to this website today: 22Total number of visitors to this website: 666759
Welcome to the website of Kees de Graaf
Kees de Graaf keesdegraaf.com
 

De ultieme liefdeservaring: door God gekend zijn

I Korintiërs 12 gaat over de gaven in de christelijke gemeente. De gemeente wordt getekend als het lichaam van Christus en de gemeenteleden maken ieder persoonlijk deel uit van dat lichaam. Net zoals het menselijk lichaam alleen goed kan functioneren als alle organen, spieren en botten samen werken, zo hoort het er ook in de gemeente aan toe te gaan. De Geest heeft verschillende gaven aan de gemeente gegeven. De Geest doet dat niet met het doel dat die gaven een soort van concurrentie strijd met elkaar zouden aangaan. Een strijd om te bepalen welke de belangrijkste gave is waar je in de praktijk het meeste aan hebt. Een dergelijke strijd verscheurt de gemeente. In Efeziërs 2 lezen we dat het de bedoeling van de Geest is dat de gemeente door een goede inzet van de gaven een sterk gebouw wordt – een plaats waar God woont door Zijn Geest (Efeziërs 2:22).

Paulus roept de gemeente op om de hoogste gaven na te jagen (12:31). Dat kost heel wat inspanning en dat gaat absoluut niet vanzelf. Maar stel je nu eens voor dat je het wel voor elkaar gekregen hebt. We zijn een warme gemeente. We zien echt om naar elkaar en niemand valt buiten de boot. Alle ambten zijn goed ingevuld. De commissies draaien goed. Volop Bijbel studie. We zijn vol missionair elan. We treden naar buiten en zijn een echte kerk voor de wereld geworden. Iedereen is bij ons welkom en we zien een geweldige groei. Een groei van binnenuit en een groei van buitenaf. (En dan niet de z.g. ‘circulation of the Saints’, gelovigen die uit andere kerken naar ons overkomen).

Reden genoeg om blij en voldaan te zijn. Je zou haast denken dat je er bent en niets meer te wensen hebt. Maar wat blijkt? Je bent er helemaal nog niet! Want dan komt het laatste vers van I Korintiërs 12: ‘En ik wijs u een weg, die nog veel verder omhoog voert’. (vert. NGB 1951) Die weg, dat is de weg van de liefde van I Korintiërs 13. Zonder de liefde heb je nog niets, ook al heb je alles op en top georganiseerd. Ook al heb je alle kennis in huis, ook al heb je het grootst denkbare geloof en geef je jouw hele bezit weg aan de armen, je schiet er niets mee op als je de liefde niet hebt.

Het hier gebruikte Griekse woord voor liefde is: ἀγάπη (Uitspraak: agapé). Met agapé wordt bedoeld de geheel onbaatzuchtige zichzelf opofferende liefde: liefde die  helemaal op de ander gericht is en die er helemaal voor die ander wil zijn. Die liefde is van God en die komt van God. Er worden hele mooie dingen gezegd van deze liefde. Er wordt gezegd wat de liefde niet is: ze is niet afgunstig, ze heeft geen ijdel vertoon, geen zelfgenoegzaamheid, ze is niet grof en niet zelfzuchtig, ze verheugt zich niet over het onrecht, ze laat zich niet boos maken en rekent het kwade niet aan.  Er wordt ook gezegd wat die liefde wel is: ze is geduldig, vol goedheid, vindt vreugde in de waarheid, alles verdraagt ze, alles hoopt ze, in alles volhardt ze. Die liefde zal nooit vergaan.

Wat in I Korintiërs 13 over de liefde wordt gezegd, komt overeen met wat in Galaten 5:22 de vrucht van de Geest wordt genoemd. Het is waar die dubbele punt staat er niet in het Grieks in Galaten 5:22, maar je kunt dat vers zo lezen: ‘Maar de vrucht van de Geest is liefde: vreugde, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, zelfbeheersing’. Ik heb ze in willekeurige volgorde op de liefdesladder gezet.

Op weg naar de volmaaktheid van het Koninkrijk van God worden we uitgenodigd om nu al deze liefdesladder te beklimmen. Gods liefde is daarbij de dragende factor.  Zonder die liefde zou elke trede van deze ladder breken en zouden we naar beneden duikelen. We gaan het pad op van de levensvernieuwing door de Heilige Geest. Er komt groei. Af en toe vallen we weer terug. Soms moet je voor je gevoel weer helemaal opnieuw beginnen. Als we dichter bij de top van de ladder komen, komen we ook steeds dichter bij de glans van de hemelse heerlijkheid, reinheid en schoonheid te staan. We zien dan ook steeds meer en meer hoeveel we vanuit onszelf te kort komen. De smetten op ons dagelijkse gewaad worden in de glans van dat hemelse licht steeds beter zichtbaar. Maar gelukkig, telkens wordt ons weer een rein, wit gewaad uitgereikt. Dankzij Christus.

Dan komen we boven aan in de hemel. Dan gebeurt er iets merkwaardigs. De beperkte kennis maakt ineens plaats voor het volledig kennen. De schellen vallen plotseling van onze ogen. We gaan de dingen in het juiste perspectief zien. De spiegel wordt helder. Hier op aarde kunnen we alleen maar horizontaal kijken. We zien gelovigen naast elkaar en los van elkaar staan als individuen, we zien nog niet de juiste samenhang en verbondenheid. Maar in de hemel ga ik volledig kennen ‘zoals ik zelf gekend ben’. ( I Korintiërs 13:12). ‘Kennen’ op dezelfde manier als ik zelf gekend ben. Ik kan nu in eens verticaal gaan kijken. Ik kan nu terug blikken in de tijd. Ik zie dat ik zelf door God van eeuwigheid ‘gekend’ ben. Hij heeft mij altijd al gekend. Ik ben door Hem uitgekozen en daarom kostbaar. Hij heeft mij altijd al lief gehad. Maar ik kan daardoor nu ook mijn verbondenheid met alle vorige generaties zien, kennen en beleven. De verbondslijn wordt zichtbaar. Zijn liefde was er al bij mijn ouders, bij mijn grootouders, en vele geslachten en eeuwen terug, tot aan het begin. Je ziet de lijnen van Gods trouw lopen dwars door de geslachten en generaties heen.  Alsof je alle generaties, al je familieleden vanaf het begin, in eens op een foto naast elkaar ziet staan. Je merkt het nu ten volle: je hoort bij een uitverkoren geslacht, een koninkrijk van priesters een heilige natie (I Petrus 2:9).  Door God gekend te zijn, dat is nu echt de gaafste ervaring die je mee kunt maken. En die ervaring zal eeuwig blijven.

 

 Go back
Published on: 11-02-2011 22:55:17

Click this link to respond to this article

Right on-this hleepd me sort things right out.

Reageer

Geri10-09-2011 01:42

Een mooi beeld die liefdesladder, maar dan wordt je wel benieuwd welke trede er zijn en wat de eerste tree is. En dat alleen omdat er in de NBG staat 'een weg die verder omhoog voert'. Gelukkig heeft NBV (net als SV) een andere term: 'voortreffelijker'. Het is niet zo dat wij door te streven naar de hoogste gaven de hemel kunnen bestormen. Onder aan de ladder staat 'nog een kind', boven aan de ladder ben je dat nog meer, geen weg omhoog dus. Het is waar zonder liefde bereik je niets, juist omdat de liefde van jezelf af leert kijken, niet meer in een spiegel.
De volgende vraag is of het 'straks' slaat op de hemelsferen of op een volgende stap van de gemeente. Leven we niet nu in een tijd waarin klanktaal is verstomd, de profetie is verdwenen en kennis verloren gaat? In de hemel is ons geloof over gegaan is zeker weten en onze hoop in aanschouwen.

Reageer

JaapZ23-03-2011 22:11

Write your response in the box below